De geschiedenis en ontwikkeling van cryptogeld en het internet zijn nauw met elkaar verweven.
Enerzijds mogen we het internet beschouwen als een noodzakelijke voorwaarde voor de introductie en steeds bredere adoptie van cryptovaluta. Aangezien er geen centrale autoriteit kan zijn die over Bitcoin gaat, was er op z’n minst een breed geaccepteerd internationaal computernetwerk nodig om transacties mogelijk te maken. Het internet zelf heeft ook geen centrale autoriteit en is, net als open blockchains, gebaseerd op open standaarden.
Anderzijds worden cryptomunten, cryptografische versleuteling, NFTs, slimme contracten en applicaties op de blockchain steeds meer beschouwd als essentiële technologieën voor de toekomst van het internet.
De termen Web 3.0 en Web3 worden vaak gebruikt om de volgende fase van het internet mee aan te duiden. Web 3.0 geeft vooral de context van het internet zelf aan, als logische evolutie van Web 1.0 en Web 2.0.
Wat aan Web3 voorafging
Tijdens de periode van Web 1.0, grofweg van 1991 tot 2004, bestond het World Wide Web voornamelijk uit websites met pagina’s waarop statische informatie werd aangeboden. De pagina’s waren HTML-documenten op een server, met elkaar gelinkt met van die mooie, grote, drie-dimensionale knoppen. 🙂
Verbindingen waren traag, betalen via het internet was nauwelijks mogelijk, en audio en video stonden nog in de kinderschoenen.
Met de komst van Web 2.0, vanaf de dot-com crash tot nu, werd informatie op het web steeds meer dynamisch aan gebruikers geserveerd. Web servers haalden data op uit databanken op hun eigen servers en zelfs van andere aanbieders, via application programming interfaces (APIs). Hierdoor konden gebruikers meer persoonlijk worden bediend.
Je zou kunnen zeggen dat het web hiermee meer op een platform ging lijken dan op een netwerk van gescheiden diensten. De mogelijkheden van personalisatie werden met name benut door nieuwe, interactieve diensten zoals discussieplatforms, blogdiensten, nieuwsaggregators en sociale media. Nieuwe verdienmodellen zagen het licht door advertentiewerving te combineren met door gebruikers gegenereerde inhoud.
In deze periode werden Google, Facebook, Amazon, Microsoft en Apple de grootste aanbieders van digitale diensten.
De visie van Tim Berners-Lee
De uitvinder van het WWW, Tim Berners-Lee, werkte al die tijd aan zijn visie van de toekomst van het web, het semantische web, dat hij zag als een component van Web 3.0. Het semantische web wordt dan ook meestal met Web 3.0 geassocieerd.
Op het semantische web wordt aan informatie die op zichzelf alleen door mensen te begrijpen is, extra informatie toegevoegd zodat computers die ook kunnen interpreteren en verwerken. Stel dat er in een tekst een persoon met naam wordt genoemd. In de broncode van de tekst zou aan de persoonsnaam de beschrijving “persoonsnaam” kunnen worden toegevoegd, zodat een stukje software met die informatie een instructie zou kunnen uitvoeren.
Het semantische web maakt veel nieuwe toepassingen mogelijk. Een voor de hand liggend voorbeeld is dat zoekmachines er veel accuratere en informatievere zoekresultaten mee kunnen presenteren.
In de praktijk zullen Web 3.0, het semantische web en Web3 samengaan. Web3 duidt daarbij specifiek op het gedecentraliseerde karakter van deze volgende iteratie van het internet, met een grote rol voor openbare blockchains. Naast Web 3.0 en Web3 zullen delen van het internet op de concepten en standaarden van Web 2.0 en Web 1.0 gebaseerd blijven.
Web3: decentraal en drie-dimensionaal
De term Web3 werd in 2014 geïntroduceerd door Gavin Wood, oprichter van Polkadot en mede-oprichter van Ethereum. Hij refereerde daarmee aan “een gedecentraliseerd online ecosysteem gebaseerd op blockchain”.
Het fundament voor dit nieuwe ecosysteem bestaat uit technische, juridische en financiële innovaties. Denk bij de technische infrastructuur aan blockchain technologie, bij juridische innovatie aan smart contracts en bij financiën aan cryptocurrencies.
Als we het over Web 3.0 en Web3 hebben komt vroeg of laat ook de term ‘metaverse’ aan bod. In de basis gaat het bij metaverses om drie-dimensionale virtuele werelden waarin sociale interactie een belangrijke rol speelt.
De virtuele wereld Second Life, die in het eerste decennium van deze eeuw opgang maakte, is wellicht het eerste populaire voorbeeld van wat we een metaverse zouden kunnen noemen. In een interview met het tijdschrift Wired in januari 2022 beschreef de maker van Second Life, Philip Rosedale, metaverses als een drie-dimensionaal internet dat door mensen live wordt bevolkt.
Waarnemers verwachten dat met Web3 drie-dimensionale werelden een nieuwe impuls zullen krijgen en in belangrijke mate zullen bijdragen aan hoe we met z’n allen het internet zullen gebruiken. En dat “de” metaverse of diverse metaverses de voornaamste gebruikersinterface voor het internet worden.
Een nieuwe lente voor open innovatie?
In een opstel uit oktober 2021 getiteld ‘The web3 Landscape‘ legt investeringsmaatschappij Andreessen Horowitz (‘a16z’) de nadruk op het bevrijdende karakter van Web3. Het nieuwe ecosysteem wordt gezien als een alternatief voor de huidige status quo waarin de grote technologiebedrijven en onderdukkende regimes de dienst uitmaken.
Veel internet-innovatie vond plaats tijdens de periode Web 1.0, toen open protocollen zoals TCP, IP, SMTP en HTTP voor een gelijk speelveld zorgden.
Vroege internetprotocollen waren technische specificaties, geschreven door werkgroepen of non-profitorganisaties die vertrouwden op de convergerende belangen in de internetgemeenschap om acceptatie te krijgen. Deze methode werkte goed tijdens de allereerste stadia van het internet, maar sinds het begin van de jaren negentig zijn er maar weinig nieuwe protocollen op grote schaal geïntroduceerd.
Tijdens de periode Web 2.0 hebben de nieuwe internetreuzen nieuwe, eigen standaarden ontwikkeld waarmee ze macht over gebruik en innovatie van het internet naar zich toe hebben getrokken.
Daardoor zijn innovatieve startende bedrijven, creatieven en andere groepen nu afhankelijk van de regels voor toegang en gebruik die de grote spelers met hun gecentraliseerde platformen en silo’s aan iedereen opleggen.
Centralisatie tijdens de afgelopen twee decennia heeft ook geleid tot maatschappelijke spanningen, zoals we kunnen zien aan discussies over fake nieuws, door regeringen gesponsorde bots, het “ontplatformen” van individuen en groepen, privacywetgeving in Europa, en eenzijdige informatieverstrekking door aanbevelings-algoritmes.
Reden tot optimisme
Met Web3 zou het internet weer meer als een openbaar goed kunnen fungeren. Door de blockchain en cryptogeld kunnen innovators en creators direct worden beloond en hangt hun bereik minder af van de advertentiemodellen van de grote, gesloten platformen.
In juni 2021 maakten internetactivisten in Hong Kong gebruik van blockchaindiensten om het pro-democratische nieuwsblad de Apple Daily tegen censuur van de Chinese regering te beschermen. Nadat China de activa van het blad had bevroren, waardoor het niet meer kon publiceren, laadden activisten de redactionele inhoud op naar een blockchain, waardoor het permanent beschikbaar kan blijven; niet uit te wissen, niet te manipuleren, niet te censureren.
Volgens a16z-partner Chris Dixon is er reden om optimistisch te zijn over een succesvolle decentralisatie-golf als gevolg van Web3.
Gecentraliseerde platforms zijn al zo lang dominant dat veel mensen zijn vergeten dat er een betere manier is om internetdiensten te bouwen. Gedecentraliseerde netwerken kunnen in het derde tijdperk van het internet succes boeken om dezelfde reden dat ze in het eerste tijdperk succesvol waren, namelijk doordat ze de harten van ondernemers en ontwikkelaars wisten te veroveren, schrijft Dixon in zijn artikel ‘Why Decentralization Matters’.
Gecentraliseerde systemen zijn vaak vanaf het begin volledig uitgerust, maar worden daarna alleen nog beter naarmate de medewerkers van het bedrijf in kwestie er tijd en aandacht voor blijven opbrengen. Gedecentraliseerde systemen beginnen daarentegen vaak als halfslachtige oplossingen, maar groeien onder de juiste omstandigheden exponentieel naarmate ze belangstellenden aantrekken die nieuwe, innovatieve bijdragen leveren.
DAO’s: bestuur op de blockchain
Gedecentraliseerde Autonome Organisaties (DAO’s) zijn organisaties zonder centraal leiderschap. Besluiten worden door alle leden genomen met behulp van slimme contracten op de blockchain. DAO’s staan zichzelf voor op transparantie en inclusie.
Beursgenoteerde bedrijven moeten onafhankelijk gecontroleerde financiële overzichten verstrekken, maar aandeelhouders krijgen de financiële stand van zaken alleen als een momentopname te zien. Aangezien de balans van een DAO op een openbare blockchain staat, is deze te allen tijde volledig transparant, inclusief elke afzonderlijke transactie.
DAO’s zijn doorgaans wereldwijd toegankelijk en hebben lagere toetredingsdrempels dan bedrijven. In haar blogartikel ‘A beginner’s guide to DAOs‘ geeft Linda Xie, algemeen directeur van investeringsmaatschappij Scalar Capital Management, voorbeelden en mogelijke toepassingen voor DAO’s.
DeFi en dApps
Blockchains voor betaling, zoals die van Bitcoin, maken peer-to-peer (‘P2P’) transacties mogelijk zonder centrale partij zoals een bank of credit card maatschappij. Cryptovaluta maken vrijwel onmiddellijke, wereldwijde peer-to-peer transacties mogelijk tegen lage kosten.
Meer dan twee miljard mensen hebben geen bank. Met blockchains voor betaling zouden veel van deze mensen toegang kunnen krijgen tot financiële diensten. In landen met een hoge inflatie kan cryptogeld dienen als een alternatieve manier van waardeopslag.
Gedecentraliseerde financiën, oftewel DeFi, duidt op gedecentraliseerde software-applicaties voor financiële toepassingen zoals sparen, lenen en uitwisseling. Gedecentraliseerde applicaties worden ‘dApps’ genoemd. Dit zijn computer-applicaties die geschreven zijn als een serie slimme contracten. Ze draaien op een blockchain, zijn in de regel permanent en kunnen niet worden gemanipuleerd door kwaadwillende partijen.
Ze zijn bovendien open in de zin dat welke computer dan ook op het netwerk kan aansluiten en van de applicaties gebruik kan maken.
| De systemische golven van verandering die hier het gevolg van zullen zijn, wedijveren met wat onze generatie heeft gezien als het ‘Internet van Informatie’ dat de creatie, distributie en toegang tot informatie en inhoud democratiseerde. Wat gaat het nieuwe ‘Internet van Waarde’ betekenen voor de creatie, distributie en toegang tot waarde en financiële diensten? World Economic Forum |
Stablecoins en CBDC’s
Een stablecoin is een cryptomunt die stabiel blijft in waarde ten opzichte van een andere activa. Een fiat-collateralised stablecoin blijft stabiel tegenover een door een centrale bank uitgegeven fiat munt zoals de Amerikaanse dollar of de euro. Om de tegenwaarde van de fiat munt te garanderen worden voor de stablecoin reserves aan fiat activa aangehouden. Bij sommige stablecoin projecten gebeurt dit door de automatische uitvoering van slimme contracten op de blockchain.
Central bank digital currencies (CBDC’s) zijn digitale valuta die door centrale banken, dus regeringen, worden uitgegeven.
Privacy en dataveiligheid
Met innovaties in blockchain- en cryptografische technologie zou er een einde kunnen komen aan de spectaculaire, grootschalige datahacks die kenmerkend waren voor de periode Web 2.0.
Enerzijds zijn veel blockchains volledig open en transparant, waardoor alle activiteiten van deelnemers in het netwerk permanent voor iedereen zichtbaar zijn. Maar dankzij de voortschrijdende ontwikkeling van cryptografie worden er gaandeweg nieuwe veiligheidslagen geintroduceerd waardoor gebruikers ervoor kunnen kiezen specifieke informatie alleen voor specifieke partijen zichtbaar te maken, bijvoorbeeld om regelgeving na te leven.
De makerseconomie
In de context van Web3 heeft de scheppende economie, of de makerseconomie, alles van doen met opkomende groepen en gemeenschappen van creatieve producenten. Denk aan kunstenaars, musici en spelontwikkelaars. Met behulp van de blockchain kunnen zij zonder intermediair met hun supporters koppelen en daarmee onafhankelijke inkomstenbronnen ontwikkelen.
Een fungibele of vervangbare eenheid is een eenheid die voor alle praktische doeleinden door een identiek exemplaar van dezelfde eenheid kan worden vervangen. Zo is een specifieke euromunt volledig uitwisselbaar met iedere andere euromunt.
Daartegenover bestaan er van een niet-fungibel oftewel onvervangbaar goed of activa geen twee dezelfde. Denk aan een kunstwerk, verzamelobject, of onroerend goed.
Denk vervolgens aan een non-fungible token (NFT). Dat is een digitaal activum waarvan er slechts één bestaat. Unieke NFT’s kunnen, net zoals fungibele cryptovaluta, worden uitgewisseld en verhandeld.
Eigendom van een NFT ligt vast op de blockchain. De eigenaar heeft volledige controle, althans volgens de voorwaarden zoals die zijn vastgelegd. Dit kan bijvoorbeeld betekenen dat de maker van het object bij iedere doorverkoop een percentage van de verkoopsom opstrijkt.
Spelen op de blockchain
Spelontwikkelaars nemen al jaren het voortouw in de innovatie van digitale technologieën en toepassingen. Zo zijn live, multi-player online games een goed voorbeeld van experimentele, drie-dimensionale werelden. De invloed van spelontwerp op de metaverses van de toekomst zal ongetwijfeld heel herkenbaar zijn.
Fortnite, Roblox en Minecraft zijn bekende namen, maar er is een nieuwe golf van games onderweg die op de blockchain draaien. In deze nieuwe spelomgevingen kunnen gebruikers valideerbaar unieke objecten creëren, (ver)kopen en uitwisselen. Dit opent de deur voor nieuwe platform-economieën.
Veilig, overzichtelijk en betrouwbaar
Coinmotion is een veilig, overzichtelijk en betrouwbaar cryptoplatform met een Europese licentie als financiële instelling en een aantal interessante extras. Het voert de leidende munten BTC, ETH, XRP, LTC, XLM, AAVE, LINK, USDC en UNI. Het staat onder toezicht van de Finse Autoriteit Financiële Markten en biedt klanten onder andere de mogelijkheid om cryptomunten op een renterekening aan te houden.
Op Coinmotion kun je veilig cryptomunten kopen, verkopen, aanhouden, automatische periodieke investeringen instellen, dollar-cost averaging toepassen en zo je geld voor je laten werken.
Dit artikel bevat geen beleggingsadvies en dient niet als zodanig te worden opgevat. Winst behalen op financiële markten vereist vaak diepgaande kennis en meerdere jaren ervaring.
